Schrik niet je zal mij wel begrijpen als je doorleest. We zijn moordenaars van een onbegrepen doelwit. Een doelwit niet ver van ons en dichter bij ons dan de kleren aan ons lichaam. Een doelwit dat wij keer op keer neerknallen, zonder enige zin voor gratie.

We vermoorden dit doelwit uit frustratie en spanningen die wij opbouwen door zijn stem te ervaren als geklaag, confronterend en irriterend. Wij zijn moordenaars van een spiritueel doelwit in wiens onschuld wij nimmer geloven totdat het te laat is. Wij zijn de moordenaars van onze eigen innerlijke coach die er is om ons te bewegen, zodat wij onze tijd vooruit kunnen zijn en kunnen excelleren. We bouwen blokkades en dwarsbomen vaak onze eigen voorspoed door niet te vertrouwen in onze kracht om te doen, maar eerder kiezen voor de angsten die versterkt worden door externe factoren. We zijn onze potentie altijd aan het bevragen, zonder de ruimten te grijpen om deze te exploreren en haar grenzen te verleggen. Als wij dit doelwit niet kunnen vermoorden, dan staan wij in zijn weg om ons te redden. We beginnen te twijfelen als daadwerkelijk dit ons kan leiden naar de hoogtes die het in je doet opkomen als visie en dromen. Dit doelwit is de innerlijke stem, de zelf.

Ik wil je aanmoedigen om in dit nieuw jaar 2019 de wapens die wij naar ons zelf richten aan een kant te gooien. Breng ze in beeld en verklaar hen de vernietiging. Met wapens bedoel ik hier bijvoorbeeld de volgende angst voedende handelingen:

- gedachten van onmacht;

- falen uit het verleden;

- angsten van de naysayers;

- koesteren van minderwaardigheid gevoelens;

- jezelf uitsluiten in beslissingen over jouw;

- je misbruikt voelen en niet durven opkomen

Elke winst sterkt ons om verder te gaan. Kunnen wij de kans nemen om te leren en te groeien? Dat kan alleen als wij ervarend de activiteiten van het leven tegemoet gaan. We groeien door ervaring op te bouwen en het bouwproces daarvan zelf te ervaren. Door onze kwetsbaarheid meerdere malen bewust bloot te stellen aan ongekende uitdagingen. Hoe meer wij doen aan zelfontplooiing hoe groter ons geloof in eigen kunnen wordt.

Stel je voor dat je een adelaar bent die leert vliegen. Het doel daarbij is: opstijgen om te vliegen! Stijg niet op met de destructieve gedachten dat je zal vallen. Ik zeg dan niet dat je niet moet denken aan risico’s, maar die moeten niet dienen als reden om niet te doen. Maar als aanvullende informatie om het steeds beter te doen. Indien het toch gebeurt dat je valt, begin dan weer met het vertrouwen dat je succesvol zal zijn. Leer van alle ervaringskansen en ga verder totdat je het doel overtreft. Sla je vleugels uit en vertrouw op de potentie van jouw vleugels. Bewijs alles eerst aan jezelf.

Dit artikel schrijf ik met het doel om jouw zelf-actualisatie aan te moedigen. Als individu beschik je over heel veel autonome macht om te bepalen welke richting je aanneemt en uitdagingen jou meer groei zal opleveren. In de woorden van Carl Rogers bij de beschrijving van deze natuurlijke drang van de zelf voor zelfbeschikking: “uitbreiding in termen van groei, uitbreiding van de effectiviteit door het gebruik van hulpmiddelen, uitbreiding en verbetering door reproductie. Het is ontwikkeling naar autonomie en weg van heteronomie, of controle door externe krachten”. Het is onze autonome recht om aan een omgeving te bouwen van wederzijdse constructieve feedback, versterking en ondersteuning.

Werk hard en zie niet om. Dit is een resultaat van mijn eigen reflectie op de afgelopen periode met heel veel leermomenten en groei.

Deel jouw ervaring met mij.

Ik waardeer jouw feedback.

+5977292907

info@obedkanape.com