top of page

JONGEREN ALS PARTNER, GEEN SYMBOLISCHE GEBAREN

  • Writer: Obed Kanape
    Obed Kanape
  • Dec 8, 2018
  • 4 min read

Als de jongeren van Suriname in hun handelen, wandelen en uitvoering van toekomstige leidinggevende verantwoordelijkheden gekenmerkt zullen worden door fraude, corruptie, onrechtvaardigheid en oneerlijkheid, dan moeten wij die vandaag getuigen zijn van hun vormingsproces niet verbaasd zijn. Abi a leti fu du na noti, ma du nanga leti na en na mama fu obiya ( Het recht kan jou zijn toebedeeld om te handelen, maar rechtvaardig handelen getuigd van meesterschap).

Op 30 januari van het jaar van de jeugd, 2010, zoals uitgeroepen door de Verenigde Naties hebben de CARICOM regereingsleiders in Hotel Torarica te Paramaribo het volgende laten opnemen in een van de machtigste documenten van de CARICOM, De Verklaring van Paramaribo 2010:

“Bevestigende onze overtuiging dat de unieke kijk op zaken, creativiteit, energie en overige kwaliteiten die de jongeren bezitten essentiële elementen zijn voor maatschappelijke verandering, technologische vernieuwing en ontwikkeling, en hen waardevolle aanwinsten en nuttige partners in ontwikkeling doen zijn en geen problemen die opgelost moeten worden.”

Ik hoopte dat deze bevestiging van de voorgenoemde overtuigingen het zichtbare en transparante beeld kon zijn van de handelingen van het ministerie van Sport en Jeugdzaken aangaande de verkiezingen van de Jeugdambassadeurs.

Het zijn de unieke kijk op zaken, creativiteit, energie en overige kwaliteiten van de huidige jeugdparlementariers, met name de leiding, die de fouten van de eerder ontbonden verkiezingscommissie boven water brachten. Ik heb niet kunnen zien in de overwegingen en besluiten van het ministerie van Sport en Jeugdzaken dat het onderzoeksresultaat van het bestuur van het Nationaal Jeugdparlement heeft geresulteerd in meer transparantie, vernieuwingen en veranderingen van de verkiezingsprocessen. Integendeel koos het ministerie voor een weg van meer verdoezeling, onduidelijheden en meest pijnlijke minachting en afwijzing van de technisch innovatievere insteek van het Nationaal Jeugdparlement. Het Nationaal Jeugdparlement koos voor een pad van meer betrokkenheid van de jongeren, zoals gepredikt wordt door de President, en het komt voor de ontdekking te staan dat het symbolische gebaren zijn. Zij stelden voor om de commissie te versterken met een observer vanuit hun organisatie die niets mag meebepalen voor de werkers van de commissie, alleen het observeren van de verkiezingsprocessen voor meer transparantie en eenduidigheid. Zij kozen voor hun taakstelling, ADVISEREN EN CONTROLEREN, en dat wordt van de tafel afgeveegd door hun aan te merken, in mijn eigen woorden, als verdwaalde dromers die denken voor het ministerie te willen bepalen.

Voor de regeringen in de CARICOM, dus ook Suriname, zijn jongeren een aanzienlijke kracht voor vrede, goed bestuur en duurzame ontwikkeling. Moet ik concluderen dat de regering van Suriname, als portfoliohouder van onder andere jeugdaangelegenheden, buiten alle andere CARICOM lidlanden om, de jongeren NIET ERKENT als waardevolle aanwinsten en nuttige partners in ontwikkeling? Moet ik concluderen dat de regering van Suriname, bezijdens de Verklaring van Paramaribo 2010, de jongeren ziet als problemen die opgelost moeten worden?

In ieder geval staan de handelingen van het ministerie tot aan die van afgelopen zaterdag 1 december 2018 niet in lijn met deze overtuigingen die zijn bevestigd door het hoogste orgaan van de CARICOM. Ik bedoel als het ministerie nu besluit nieteens meer bekend te maken wie in de commissie zit om de werving en selectie te verrichten, terwijl dat eerder wel gebeurde, dan mag de directeur niet praten over jurisprudentie als ze afwijken van de vaststaande procedure. In 2013 bestond er geen mogelijkheid om het proces opnieuw te starten of tenminste meer kandidaten toe te laten, maar dat kan in 2018 wel gebeuren. Voor UNICEF, CARICOM ( Youth Development document en Verklaring van Paramaribo 2010), het Integraal beleidsplan voor kinderen en adolescenten 2012-2016 en het Ontwikkelingsplan 2017 - 2021 worden nog tot jongeren gerekend de 29 jarigen. Waaraan ligt het dat voor beide jongerenambassadeur er verschillende leeftijdsgrenzen zijn gekozen, terwijl deze definitie van jongeren op elkaar zijn afgestemd? Zijn de leeftijdsgrenzen bepaald door het Nationaal Jeugdparlement of de werving en selectiecommissie? Als het Nationaal Jeugparlement dat eerder heeft bepaald dan dient het ministerie hun besluit wederom te respecteren. Indien het de commissie was die heeft vastgesteld en het nu een omissie blijkt dan moeten wij gezien onze kennis, ervaring en gave om te leren corrigerend optreden. Misschien ben ik de organisatie aan het overschatten dat zij die fout hebben geconstateerd als ik. In plaats van de procedures te benaderen als statische concepten. Bij het herstarten van het verkiezingsproces moet in ieder geval verbetering komen, maar ik zag juist een aspect van anonimiteit in het nieuwe proces komen. Was de bewuste afwijking van de logische leeftijdsgrens 27 jaar voor UN SDG jeugdambassadeur kandidaatstelling van ter accomodatie van individuen en uitsluiting van velen?

In het land der blinden moeten wij voorkomen dat degene met een oog wordt vermoord en of dat individuen die tijdelijk mogen dienen als leidinggevenden zand in dit oog gooien. Het Nationaal Jeugdparlement adviseert beleidsmakers om gezonde beslissingen te nemen betreffende duurzame ontwikkeling van de jeugd en controleert dat adviezen worden gehonoreerd, dat ze verwerkt worden in beleidsdocumenten en ook deel worden van de werkelijkheid. Het ministerie zegt het recht te hebben om te handelen, maar het recht hebben betekent niet dat je handeling voor eeuwig fout moet gaan of dat wij voort moeten zetten met het misbruiken van ons recht.

Het CCYD rapport maakte melding van de factoren die de participatie van jongeren faciliteren en factoren die de participatie hinderen. Ik wens enkelen daarvan met u te delen, zodat u zelf uw conclusie mag trekken na afweging van uw eerdere en huidige handelingen:

Participatie hinderende factoren:

  • Gebrek aan respect voor en ontkenning van het recht te participeren;

  • Instandhouding van negatieve attitudes met betrekking tot bijdragen van jongeren;

  • Manipulatie van kinderen, adolescenten en jongeren;

  • Symbolische gebaren;

  • Gebrek aan betrokkenheid bij jongerenproblematiek;

  • Ontbreken van ondersteunend milieu;

Participatie faciliterende factoren:

  • Respect voor het recht van adolescenten en jongeren om te participeren;

  • Actief luisteren en respect voor ideeën en meningen;

  • Ondersteunend milieu;

  • Verantwoordelijkheidsstructuren om tot tevredenheid stemmende voltooiing te verzekeren;

  • Verantwoordelijkheid toegewezen overeenkomstig leeftijd en belangstelling;

Ik ben een van de jongeren, zoals het CARICOM Commission on Youth Development (CCYD) rapport schrijft, die een politiek wenst te zien en ervaren die geen “synoniem is voor het vertellen van verhaaltjes en leugens”. Ik ben een van de jongeren in Suriname die gedurfd zijn vertrouwen wenst te hangen aan de integere en rechtvaardige acties van leidinggevenden. Ik wens mijn geloof in een rechtstaat voor eens te zien in de daadwerkelijk handelingen naar eer en geweten. Sonten sabi e de na granwan, ma a koni e de na pikinwan (de voorlopers kunnen soms ervaringsdeskundigen zijn, maar de visie en kracht voor vernieuwing ligt verankerd in de nieuwkomer).

Obed Kanape

Een Surinaamse CARICOM burger

obed.kanape@gmail.com


 
 
 

​© 2020 OBED KANAPE

  • OBED KANAPE
  • OBED KANAPE
  • OBED KANAPE
  • OBED KANAPE
  • OBED KANAPE
  • OBED KANAPE
bottom of page